Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

ΧΡΟΝΙΑ ΓΛΥΚΑ!

ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠ' ΟΛΑ, 
ΟΔΗΓΟ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ, 
ΣΥΜΜΑΧΟ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ 
ΚΑΙ ΦΩΣ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ 
ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΧΡΟΝΙΑ 
ΘΑ 'ΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠ' ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ!
ΝΑ 'ΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ!!!

Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014

ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΤΗ ΖΩΗ!


Πολλές ιστορίες που πέφτουν στην αντίληψή μας απ' το διαδίκτυο ή από λεγόμενα συνανθρώπων μας, μπορεί να φαίνονται απίθανες με την πρώτη ματιά, αλλά με μια καλύτερη σκέψη δεν απέχουν πολύ απ' την πραγματικότητα.Μια τέτοια ιστορία διάβασα εδώ στο διαδίκτυο κι επέλεξα να την αναδημοσιεύσω.

Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2014

ΠΑΖΑΡΙΑ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ!


Πέρασε ακόμα ένας χρόνος κι ήρθαν πάλι σιγά-σιγά κι αυτά τα Χριστούγεννα!Έχουμε περάσει ήδη στο κλίμα των Χριστουγέννων κι αυτό φαίνεται απ' τα πολλά και διάφορα φιλανθρωπικά bazaar, που 'χουν στηθεί από αρκετούς συλλόγους, ομάδες και μέλη ανθρωπιστικών οργανώσεων.Η τακτική εμφάνιση τους ξεκίνησε απ' τον ερχομό της κρίσης κι η εξάπλωσή τους αυτήν την εποχή και κατά τη διάρκεια των γιορτών είναι ιδιαίτερα έντονη κι αισθητή.

Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2014

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΛΥΣΙΔΑ: ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ

 

Σε ανταποκριση στο υπεροχο καλεσμα της Πετρας να δημιουργησουμε μια κοινωνικη αλυσιδα, σας ενημερωνουμε για τη συλλογη τροφιμων μακρας διαρκειας στις κεντρικες πλατειες του Δημου Νικαιας κατα το μηνα Δεκεμβριο!

Το δελτιο τυπου:
Στο πλαίσιο των δράσεων «Στα Δύσκολα Μπορούμε Μαζί» ο Δήμος Νίκαιας – Αγ. Ι. Ρέντη πραγματοποιεί εκστρατεία συλλογής τροφίμων με στόχο να ενισχυθούν οι οικονομικά αδύναμες οικογένειες της πόλης που έχει καταγράψει η Κοινωνική Υπηρεσία του Δήμου.

Ο Δήμαρχος Νίκαιας- Αγ. Ι. Ρέντη Γιώργος Ιωακειμίδης επισημαίνει:
«Στόχος μας είναι να κινητοποιήσουμε την τοπική κοινωνία μέσα από θεσμούς συμμετοχής. Με πρωτοβουλία της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Δήμου μας  για 4 Κυριακές θα συλλέγουμε τρόφιμα για τις οικονομικά αδύναμες οικογένειες του Δήμου μας σε πλατείες της πόλης μας. Κάθε πρωτοβουλία  για την ενίσχυση της κοινωνικής αλληλεγγύης έχει ανάγκη από συλλογικές δράσεις που υπηρετούν τις αξίες του ανθρωπισμού.  Γιατί όπως λέει και το σύνθημά μας « Στα Δύσκολα Μπορούμε ΜΑΖΙ»».
Η συλλογή τυποποιημένων τροφίμων (ελαιόλαδο, όσπρια, ρύζι, ζυμαρικά, γάλα εβαπορέ, αλεύρι, ζάχαρη) θα πραγματοποιείται κάθε Κυριακή σε κεντρικές πλατείες της πόλης.
Πιο συγκεκριμένα :
22/11 Κεντρική πλατεία Αγ.Ι. Ρέντη

29/11 Πλατεία Χαλκηδόνας

6/12    Πλατεία Κουμπάκη

13/12  Πλατεία Δαβάκη

Η συγκεκριμενη ιδεα της Πετρας μου αρεσε τοσο πολυ, που λεω να την κανουμε μονιμη στηλη σε αυτο εδω το μετεριζι! Καθε κινηση κοινωνικης αλληλεγγυης που θα πεφτει στην αντιληψη μας θα ανακοινωνεται εδω και στο φατσοβιβλιο με την ετικετα "κοινωνικη αλυσιδα", ωστε να εχουμε οσο το δυνατον μεγαλυτερη συμμετοχη! Κι η παραμικρη βοηθεια προς το συνανθρωπο μας ειναι πολυ σημαντικη! Πετρα ευχαριστω για την ιδεα!

Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

ΕΚΚΛΗΣΕΙΣ ΒΟΗΘΕΙΑΣ!



SOS!! SOS!!KΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ!!

Από ΟΜΑΔΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΕΛΟΝΤΩΝ ΑΙΜΑΤΟΣ FACEBOOK (Official Group)
Τηλέφωνα: 210-7757153, 210-7757934 
Fax: 210-7752989 
e-mail: info@elpida.org

ΠΡΟΣΟΧΗ!!!ΕΠΕΙΓΟΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ SOS!! SOS!! SOS!!ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ Η ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ!!!ΤΩΡΑΑΑΑ!!!
H MIΚΡΗ ΜΑΡΙΑ ΜΙΧΑΕΛΑ ΚΑΛΟΓΙΑΝΗ 2,5 ΕΤΩΝ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΠΟΛΥ ΚΡΙΣΙΜΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΟΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟΥ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ ΜΑΡΙΑΝΑ ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ "ΕΛΠΙΔΑ" ΚΑΙ ΔΙΝΕΙ ΑΝΙΣΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥΣ ΠΟΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΩΡΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΥΡΕΤΟ, ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΕΞΑΝΤΛΗΣΕΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΣΥΜΒΑΤΟ ΔΟΤΗ ΜΥΕΛΟΥ ΤΩΝ ΟΣΤΩΝ, ΠΟΥ ΘΑ ΤΗΣ ΧΑΡΙΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΘΕΣΗ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. 
ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΠΕΙΓΟΝ ΕΚΚΛΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΟΛΩΝ ΜΑΣ ΚΑΘΩΣ ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ ΠΟΥ ΔΙΝΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΤΕΝΕΥΟΥΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ!!!
ΟΣΟΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΔΕΙΓΜΑ Μ' ΕΝΑ ΑΠΛΟ ΤΕΣΤ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠ' ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΡΕΘΕΙ Ο ΣΥΜΒΑΤΟΣ ΔΟΤΗΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΘΑ ΣΩΘΕΙ Η ΖΩΗ ΤΗΣ ΜΙΚΡΗΣ ΜΑΡΙΑΣ ΜΙΧΑΕΛΑΣ.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΣΤ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΕ ΑΜΕΣΑ ΤΙΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΟΟΓΚΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΕΛΠΙΔΑ ΑΠΟ ΤΗΣ 10 ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΩΣ ΤΗΣ 7 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ
ΤΟ ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΠΑΝΤΟΥ ΣΑΝ ΝΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΠΑΙΔΙ!!


------------------------------------------------------------------------------------------------------------

SOS!! SOS!!ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΟ!!! 

Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για τον Παντελή Κυριακίδη

Ο Παντελής, μέλος των ακαδημιών του "Δικεφάλου", είχε τραυματιστεί πολύ σοβαρά σε τροχαίο πριν από πέντε χρόνια (24/5/2009) στην εθνική οδό Αθηνών – Θεσσαλονίκης, επιστρέφοντας μαζί με τον πατέρα του μετά από αγώνα της ομάδας των ακαδημιών του ΠΑΟΚ σε τουρνουά ποδοσφαίρου στα Βριλήσσια.Στο τραγικό τροχαίο σκοτώθηκε ο πατέρας του ενώ ο ίδιος παραμένει καθηλωμένος στο κρεβάτι σ' άγρυπνο κώμα. Για να βελτιωθεί η υγεία του απαιτείται σειρά θεραπειών.
Λίγο πριν απ' τις Άγιες ημέρες των Χριστουγέννων, την Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2014 και ώρα 19:00, θα διεξαχθεί φιλικός ποδοσφαιρικός αγώνας αλληλεγγύης προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για να προχωρήσουν οι θεραπείες του 17χρονου σήμερα Παντελή Κυριακίδη που αντιμετωπίζει σοβαρότατα προβλήματα μετά από τροχαίο.Ο αγώνας θα γίνει ανάμεσα στους παραγωγούς του ραδιοφωνικού σταθμού "Arena FM 89.4" και τα μέλη του club ΠΑΟΚ Λαχαναγοράς στα γήπεδα F.F.F. (14oχλμ. Θεσσαλονίκης - Περαίας, στροφή αεροδρομίου).
Προκειμένου να στηριχθεί οικονομικά η οικογένεια του Παντελή Κυριακίδη, την ημέρα του αγώνα θα κυκλοφορήσουν συλλεκτικές κούπες με το νέο λογότυπο του club και το όνομα του Παντελή, αξίας 5€ ενώ το εισητήριο για τον αγώνα θα είναι προς ένα ευρώ.Όλα τα έσοδα θα διατεθούν για τις θεραπείες του Παντελή. 
ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟΥ ΦΙΛΙΚΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΤΟΥ CLUB ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗ ΤΩΝ ΑΚΑΔΗΜΙΩΝ ΜΑΣ ΠΑΝΤΕΛΗ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΑΝ ΗΔΗ ΚΟΥΠΕΣ ΣΤΗΝ ΤΙΜΗ ΤΩΝ 5€ ΟΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΣΤΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΒΟΛΗ.ΤΟ ΠΟΣΟ ΘΑ ΔΙΔΕΤΑΙ ΕΞ' ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΗΣ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ.
ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ & ΓΙΑ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΟΥΠΑΣ ΤΗΛΕΦΩΝHΣΤΕ ΣΤΟ 6997151515 ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΤΑΣΟΣ Ή ΣΤΕΙΛΤΕ ΓΡΑΠΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΜΕ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΑΣ.
Δικαίωμα συμμετοχής στον φιλανθρωπικό αγώνα έχουν όλοι όσοι το επιθυμούν κι απ' το χώρο της λαχαναγοράς.Οι δηλώσεις θα πρέπει να γίνουν έως και την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2014.Για περισσότερες πληροφορίες:6997151515(Τάσος Παπαϊωάννου)

Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2014

ΕΚΚΛΗΣΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ!


Απελπισμένη δηλώνει μια άπορη μητέρα τριών ανήλικων παιδιών απ' τη Ρόδο.Η γυναίκα αυτή ζητά τη βοήθεια του κόσμου, προκειμένου να βρει δουλειά, έτσι ώστε να καταφέρει να συντηρήσει την ίδια και τα παιδιά της, αφού όπως ισχυρίζεται δεν έχει στήριξη από κανέναν, ούτε καν απ' τον πάτερα των παιδιών της, ο οποίος έχει φύγει απ' τη χώρα.Σύμφωνα με τα όσα δηλώνει εμφανώς συγκινημένη η 24χρονη, στην κάμερα της τηλεόρασης ΚΟΣΜΟΣ, έχει ζήσει μέχρι την ενηλικίωση της στο ορφανοτροφείο θηλέων, καθ' ότι ορφανή.Μπορούμε να βοηθήσουμε;Και μια απλή διάδοση της είδησης στη βοήθεια ανήκει!  

Τηλέφωνο επικοινωνίας και βοήθειας: 6942674116

απ' το χρήστη Tvkosmos Ο ΚΟΣΜΟΣ ΣΑΣ

Πηγή:TVKOSMOS.gr

Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

ΤΟ ΓΑΛΑ ΤΗΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ!


Στο διαδίκτυο υπάρχει δημοσιευμένη μια ιστορία με αρκετές δόσεις καλοσύνης που κυκλοφορεί σαν πραγματική κι από μόνη της προξενεί μεγάλη εντύπωση!Δεν έχω δυνατότητα και γνώσεις για το κατά πόσο αυτή χαρακτηρίζεται αληθινή και πολύ λίγο μ' ενδιαφέρει, γιατί θα μπορούσε ν' ανήκει σε κάποιο φανταστικό σενάριο βγαλμένο από ένα παραμύθι ή μια κινηματογραφική ταινία.Δεν ανήκει όμως παντελώς στη σφαίρα της φαντασίας κι ίσως να 'χει γίνει και να την έχουν βιώσει κι άλλοι σε ίδιες δόσεις ή με κάποιες παραλλαγές.

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2014

ΚΑΝΕ ΤΟ ΚΑΛΟ...ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΟ!!!


Παγκοσμια ημερα καλοσυνης σημερα και... λειπει ο Μαρτης απο τη Σαρακοστη;

Σαν πρωτη σκεψη για να ειμαι ειλικρινης ηθελα να γκρινιαξω! Να γκρινιαξω για τις ανουσιες παγκοσμιες ημερες, για την κακια και το μισος που ξεπηδανε απο παντου και μας εχουν κυκλωσει, για τον κακο μας εαυτο, την κακη μας παιδεια... τον κακο μας το φλαρο γενικοτερα!

Ομως, ευτυχως, αλλαξα γνωμη. Αιτια ενα ασημαντο περιστατικο, που δεν αξιζει να αναφερθει εδω, ομως με εβαλε σε σκεψεις. Κι ετσι προεκυψε η αναρτηση και ο τιτλος της. Ενα κραμα δυο γνωστων σε ολους εκφρασεων... "κανε το καλο και ριχτο στο γιαλο" και "χαμογελατε, ειναι μεταδοτικο".

Σκεφτηκα λοιπον,  οτι πραγματι το χαμογελο και η καλη διαθεση ειναι μεταδοτικα. Γιατι να μην ειναι και η καλοσυνη το ιδιο; Αναλογισου το λιγακι, φιλε που με διαβαζεις. Ενας ανθρωπος που στην καθημερινοτητα του, ειδικα στην μιζερη εποχη που ζουμε, βλεπει γυρω του κατηφια και καχυποψια, αν του τυχει καποιος να του φερθει με καλοσυνη, αρχικα θα ξαφνιαστει ευχαριστα! Στη συνεχεια, δυο τινα υπαρχουν. Η θα προσπερασει το συμβαν και θα επιστρεψει στη μιζερη πραγματικοτητα και στα νευρα η θα ανεβει για λιγο η διαθεση του και στην καλυτερη των περιπτωσεων θα κανει και αυτος με τη σειρα του κατι ευγενικο. Βεβαια, αυτο θα ειναι μαλλον παροδικη αντιδραση, αφου αργα η γρηγορα θα βρεθει παλι αντιμετωπος με τις ιδιες συνθηκες.

Απο την αλλη, ας παρουμε την περιπτωση ενος ανθρωπου που συχνα πυκνα γινεται δεκτης η μαρτυρας μιας καλης συμπεριφορας, μιας ευγενικης χειρονομιας, ενος χαμογελου. Νομοτελειακα, εστω κι αν ο ιδιος δεν ειναι αυτης της φιλοσοφιας, εστω κι αν τον ξενισει, εστω κι απο ντροπη μονο, θα αναγκαστει να συμπεριφερθει κι ο ιδιος ευγενικα. Κι υστερα, ισως αντιληφθει πως ετσι νιωθει καλυτερα. Ισως η ψυχη του ευφρανθει. Ισως αυτη η αλλαγη στη σταση του να μετατραπει απο παροδικη σε μονιμη κι ετσι απο το πουθενα, να γινει ο ιδιος φορεας του μικροβιου της καλοσυνης.

Πες μου αληθεια, αναμεσα στις δυο περιπτωσεις, ποιος εχει περισσοτερες πιθανοτητες να αλλαξει τη ζωη του προς το καλυτερο, να προσεγγισει την εσωτερικη του ροπη για το καλο και τελικα, να γινει λιγο πιο ευτυχισμενος;

Σκεψου το, την επομενη φορα που θα σου δοθει η ευκαιρια να κανεις κατι γλυκο για εναν ανθρωπο... το ελαχιστο... να του δωσεις ενα εισιτηριο οταν το περιπτερο δεν εχει, να του κρατησεις ανοικτη την πορτα να περασει, να του χαρισεις ενα σου χαμογελο... Ισως να εισαι εσυ ο πρωτος κρικος σε αυτη την αλυσιδα και να μεταδοσεις τη θετικη σου ενεργεια, να την ταξιδεψεις οσο πιο μακρια γινεται, με μια τοσο μικρη και ανωδυνη κινηση!

Θυμησου το μοτο μας. " Η καλοσυνη σαν σταση ζωης δεν ειναι ουτοπια, ειναι επανασταση!"

Κανε το καλο.... ειναι μεταδοτικο!!!

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2014

Η ΔΥΝΑΜΗ ΕΝΟΣ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥ!


Διάφορες μελέτες αναφέρουν ότι δεν υπάρχει καλύτερη ψυχοθεραπεία από ένα ωραίο χαμόγελο.Κι ένα ωραίο χαμόγελο ανήκει στα αυτονόητα.Είναι από μόνο του ένα θαύμα, γιατί μεταμορφώνεται σε γέφυρα της αγάπης.Δε μπορώ να καταλάβω, γιατί πρέπει ν' απολογούμαστε και γι' αυτό, όταν μας έρχεται στα χείλη.

Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014

ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΤΟ!!!

 

Μια νεα ιδεα, στην πραγματικοτητα οχι και τοσο νεα!
Βασισμενη στην υπεροχη, μοναδικη εκπληκτικη ταινια Pay it forward, που οποιος δεν την εχει δει χανει!!! (To link οδηγει σε σελιδα οπου μπορειτε να την κατεβασετε η να την δειτε, ομως δεν το εχω δοκιμασει δεν ξερω αν ειναι ασφαλες!)
Η ιδεα ειναι η εξης. Οταν καποιος κανει κατι καλο για σενα, ακομα και το πιο απλο πραγμα, οπως το να σου παραχωρησει τη θεση στο λεωφορειο, εσυ ανταποδιδεις κανοντας 3 καλες πραξεις προς αλλους ανθρωπους και τους ζητας να κανουν ακριβως το ιδιο, μια μορφη υποσχεσης. Ετσι,  δημιουργειται ενα δικτυο καλοσυνης, ενας μικρος ομοκεντρος κυκλος, που απλωνεται, απλωνεται και απλωνεται μεχρι καποια στιγμη να γυρισει παλι σε σενα.
Ισως ακουγεται περιπλοκο, αλλα ειναι παρα μα παρα πολυ απλο! Το εχουμε αλλωστε συζητησει και στο παρελθον με πολλους απο τους μπλογκοφιλους.
Ελατε λοιπον, σηκωστε το χερι, δηλωστε συμμετοχη, αναλαβετε μια μικρουλα δεσμευση και ας φτιαξουμε ενα διχτυ ασφαλειας της ανθρωπιας μας, με μικρες καθημερινες πραξεις αγαπης! Δεν κοστιζουν τιποτα, μα αξιζουν πολλα!

Καλο Σαββατοκυριακο! Κι εναν υπεροχο μηνα!

Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2014

ΕΝΑΣ ΩΡΑΙΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!


Σκαλίζοντας το διαδίκτυο έπεσα πάνω σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανθρώπινη και κοινωνική είδηση!Για μένα αποτελεί ιστορία μιας ανθρώπινης, ήρεμης κι αγαθής ζωής!Υπάρχει δημοσιευμένη ευρέως από πολλά και διάφορα sites κι ίσως να 'ναι αρκετά γνωστή σε πολλούς.
Πρόκειται για έναν ηλικιωμένο άνδρα που ζει στη γειτονική μας Βουλγαρία κι είναι ζητιάνος.Στην ημερήσια ενασχόλησή του κάνει αρκετά χιλιόμετρα ποδαρόδρομο, ώσπου να καθίσει μπροστά απ' τον καθεδρικό ναό του Alexander Nevsky στη Σόφια, για να μαζέψει χρήματα.Φέτος-κι απ' όσο αναφέρουν τα ρεπορτάζ-κλείνει αισίως τα 100 χρόνια του, είναι καλοστεκούμενος και το πρόσωπο του-όπως φαίνεται στις φωτογραφίες-θυμίζει εκείνο του Αβραάμ(προφανώς να 'μαι επηρεασμένος κι από ταινίες!)Αυτό όμως που κάνει μοναδικό και ξεχωριστό αυτόν τον Άνθρωπο, είναι ότι απ' τα χρήματα που συγκεντρώνει, δεν κρατάει τίποτα για τον εαυτό του.Τα χαρίζει όλα για φιλανθρωπικό σκοπό και πιο συγκεκριμένα στην αποκατάσταση και διατήρηση πολλών ορθόδοξων εκκλησιών κι ορφανοτροφείων.Έτσι λοιπόν κατάφερε να συγκεντρώσει και να πραγματοποιήσει την πιο μεγάλη οικονομική συνεισφορά που 'χε γίνει μέχρι τότε, αφού η προσφορά του άγγιξε συνολικά τα 40.000 ευρώ.



Γνωρίζω καλά αυτούς τους ωραίους Ανθρώπους πόσο αγνοί και ταπεινοί είναι και γι' αυτό είμαι σίγουρος πως ο εν λόγω γεράκος θα νευρίαζε, αν ήξερε ότι αναφερόμαστε(σαν σε διαφήμιση) στην προσωπική του ιστορία, αλλά και στις αγαθοεργίες του.Ονομάζεται Ντόμπρι Ντιμίτροβ(Dobri Dimitrov) γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου 1914 στο χωριό Μπαιλόβο(Bailovo).Ο πατέρας του πέθανε στον Α' παγκόσμιο πόλεμο κι η μητέρα του μεγάλωσε τα παιδιά μόνη της.Σε μια απ' τις πάμπολες βομβιστικές επιθέσεις που έγιναν κατά της Σόφιας στο Β' παγκόσμιο πόλεμο, έχασε τελείως την ακοή του από μια οβίδα που εξερράγη δίπλα του.Στο πέρασμα των χρόνων ο Άνθρωπος αυτός ξεκόλλησε την ψυχή του απ' την υλιστική ζωή και την αφιέρωσε αποκλειστικά στον πνευματικό κόσμο, όπου γύρω στο έτος 2000 χάρισε όλα του τα υπάρχοντα στην εκκλησία, προτιμώντας να ζήσει μια πολύ σεμνή κι ασκητική ζωή στο χωριό του.Τον ίδιο χρόνο ξεκίνησε τον βιωματικό αγώνα του προκειμένου να συγκεντρώσει χρήματα, για να τα διαθέσει στην αποκατάσταση των ορθόδοξων εκκλησιών κι ορφανοτροφείων της Βουλγαρίας.Για όλη αυτήν την καλή κι άδολη προσπάθεια και γενικά την ασκητική ζωή που βιώνει, οι κάτοικοι τον αποκαλούν "άγιο του Μπαιλόβο".



Τελειώνοντας αυτό το κείμενο που θα μπορούσε να 'ναι βγαλμένο από κάποιο παραμύθι, θεωρώ τον εαυτό μου ανάξιο μπροστά του και θα 'θελα να ζητήσω ταπεινά συγνώμη απ' αυτόν τον μοναδικά ωραίο Άνθρωπο, καθόσον τον ανέφερα χωρίς την έγκρισή του.Νιώθω την ανάγκη όμως να τον ευχαριστήσω κι επειδή είναι πρακτικά αδύνατον από δω να τον ασπαστώ, θέλησα ν' αναδείξω αυτήν την αξιέπαινη πράξη του για να παραδειγματιστούμε όλοι μας!Αλήθεια, τώρα που το σκέφτομαι... πόσοι από μας έχουμε την ψυχική δύναμη να χαρίσουμε τα υπάρχοντά μας;

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

ΤΑ ΚΑΛΑ ΝΑ ΤΑ ΛΕΜΕ!

Καλησπερα διαδικτυακοι μου φιλοι!

Ολοι λιγο πολυ γνωριζουμε το ρολο της αστυνομιας στο παρακρατος και την παρουσια πολλων μελων της Χρυσης Αυγης στα σωματα ασφαλειας. Δεν ειναι λιγες οι περιπτωσεις που εχουμε γινει μαρτυρες αγριοτητων απο μεριας αστυνομικων και για να μην τα πολυλογω, ειναι απο τα σωματα που δεν χαιρουν ιδιαιτερης εκτιμησης.

Ομως, ειναι ταυτοχρονα οι ανθρωποι εκεινοι στους οποιους βασιζομαστε οταν το εγκλημα χτυπησει την πορτα μας. Κι ειναι αρκετοι αναμεσα τους που κανουν τη δουλεια τους οχι απλα σωστα, αλλα με την ψυχη τους. Γιατι, κακα τα ψεματα, αλλο μπατσος και αλλο αστυνομικος!

Σε αυτη την κατηγορια των ευσυνειδητων αστυνομικων ανηκει συσσωμη η ομαδα Διωξης Ηλεκτρονικου Εγκληματος. Ειδικα στον τομεα της παιδοφιλιας και της παιδεραστιας, το εργο που εχει να επιδειξει ειναι αξιοθαυμαστο και η επιτυχια τοσο μεγαλη, ωστε η Μ. Βρετανια εχει ζητησει τη βοηθεια μας για να παταξει τετοιου ειδους εγκληματα. Ο Μανωλης Σφακιανακης, αρχηγος της Ομαδας Διωξης Ηλεκτρονικου Εγκληματος, θα μεταβει μαζι με τον Βασιλη Κικιλια και μελη της ΔΗΕ στη Βρετανια ωστε να εκπαιδευσουν τους εκει συναδελφους τους.

Η ομαδα ΔΗΕ εχει προμηθευτει προσφατα ενα μηχανημα πολυ πρωτοπορο που ελαχιστες χωρες διαθετουν, με σκοπο να φτιαξει μια ασπιδα προστασιας στο διαδικτυο. Εντοπιζουν 24 ωρες το 24ωρο οποιο υλικο παιδικης πορνογραφιας διακινειται.

Απο το 2011 εως το 2014 σχηματιστηκαν 271 δικογραφιες για παιδικη πορνογραφια και φυλακιστηκαν 101 ανθρωποι στη χωρα μας.

Ας μη σταθουμε στο γεγονος οτι τοσοι πολλοι διεστραμμενοι ανθρωποι ζουν αναμεσα μας, αναπνεουν τον ιδιο αερα και μπορει να ειναι οπουδηποτε, διπλα μας....

Ας σταθουμε στην εξαιρετικη δουλεια του κου Σφακιανακη και της ομαδας του, που κανουν τον κοσμο για τα παιδια μας εστω λιγο πιο ασφαλη! Δεν ειναι τυχαιο εξαλλου οτι η Ελλαδα ειναι αυτη τη στιγμη στην πρωτη θεση παγκοσμιως στον εντοπισμο και την εξαρθρωση κυκλωματων παιδικης προνογραφιας!!!

Συγχαρητηρια!!! Κι ευχαριστουμε πολυ!

πηγη: http://hamomilaki.blogspot.gr/

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ!


Πριν από λίγες μέρες είχα δεχθεί με ιδιαίτερη χαρά και τιμή, πρόσκληση της καλής μου φίλης Χριστίνας για να συμμετάσχω σ' αυτόν τον ευαίσθητο και καλοσυνάτο χώρο.Χριστίνα μου άπειρα ευχαριστώ κι από δω!Όπως ήταν φυσικό για μένα, την αποδέχθηκα χωρίς καν δεύτερη σκέψη, γιατί θεωρώ ότι όσες δυσκολίες κι αν έχω ή περάσω, ολοένα θα υπάρχουν κάποιοι που θα βιώνουν περισσότερες απ' τις δικές μου.Επομένως οφείλω ν' ανταποκριθώ, έστω κι αν η ξαφνική αυτή πρόταση ήταν και μια πρόκληση, γιατί δεν έχω καν εμπειρία σε κάθε είδους σύμπραξη.Θεωρώ τον εαυτό μου σχετικά πολύ νέο σ' αυτόν το χώρο και γι' αυτό αισθάνομαι πολύ τυχερός κι ευτυχισμένος συνάμα γι' αυτήν τη συμμετοχή, που ελπίζω με τη στήριξη όλων να πετύχει τον σκοπό της!

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ!(Blog Action Day 2014)


ΙΣΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΑΝΙΣΟΤΗΤΑ

"Σιγά που θα εξυπηρετηθώ..! "Πόσες φορές έχουμε διατυπώσει με αγωνία και φόβο - και ταυτόχρονα βιώσει - αυτήν την απλή σκέψη και απειλή, περιμένοντας να ικανοποιηθεί ένα απλό αίτημα μας στημένοι πίσω από κάποια μακροσκελή ουρά. Κάποιος άλλος όμως με τα ίδια χαρακτηριστικά του αιτήματος και κατά παράδοξο τρόπο για μας, θα έχει καταφέρει το "ακατόρθωτο". Το πιο εύκολο είναι να βγει και να υποστηρίξει κάποιος αν στον κόσμο μας υπάρχει έλλειψη ίσης μεταχείρισης. Σε κάθε βήμα και σε κάθε εκδήλωση έχει πια γίνει ένα πραγματικό γεγονός, που έχει περάσει πια στη συνείδηση μας με πολύ άγχος και διάφορες εκφράσεις.

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

ΕΚΚΛΗΣΗ ΒΟΗΘΕΙΑΣ!


ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ : : :

ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ (ΑΝΤΡΕΣ 25-30 ΕΤΩΝ ΓΙΑ ΑΙΜΟΠΕΤΑΛΙΑ) ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΜΑΣ, ΑΜΕΣΑ ! ! ! 

ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΟΠΟΙΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΚΑΛΗ ΠΡΟΑΙΡΕΣΗ, ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΡΙΣΙΜΗ ! ! !
ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΩ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΒΛΕΠΟΥΝ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΥΝΗΜΑ, ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΟΥΝ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΝΑ ΔΩΣΟΥΝ ΑΙΜΑ ! ! !
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ! ! !
ΣΤΟ ΑΤΤΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΣΤΟ ΧΑΙΔΑΡΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΕΚΕΙ.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΓΕΝΙΚΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ "ΑΤΤΙΚΟΝ"
Ρίμινι 1, Τ.Κ. 124 62, Χαϊδάρι, Αθήνα
Τηλ. Κέντρο: 210 5831000

Πηγή:Antigrafakias

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2014

ΜΙΚΡΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΓΕΜΑΤΕΣ ΑΓΑΠΗ

Το Ρωσικο βιντεο που συγκινησε εκατομμυρια θεατες ανα τον κοσμο και εφτασε σε μενα απο το γλυκο μου Λιζακι!
Δειτε το και αφηστε να αγγιξει την πιο βαθια σας χορδη. Κι αν ερθουν τιποτα δακρυα, αφηστε τα ελευθερα να κυλησουν λυτρωτικα!
Πεταλουδισια φιλια!


Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

ΝΟΜΠΕΛ ΘΕΛΗΣΗΣ

Καλησπερα καλοι μου διαδικτυακοί φίλοι!
Σήμερα, κόντρα στη μιζέρια, θα διαβάσουμε μια άκρως χαρμόσυνη είδηση, από αυτές που πρέπει να μας αφυπνίζουν, να μας προβληματίζουν και να λειτουργούν ως φωτεινά παραδείγματα! Γιατί όταν η διαφορετικότητα γίνεται δύναμη και το όνειρο αγάπη, όλα είναι εφικτά!

Αντιγράφω από Λυγερή :


alt
Η 20χρονη Αλεξάνδρα με κινητικά προβλήματα και «Νόμπελ» θέλησης
Μόνο 20 χρονών και να έχεις κατακτήσει ένα εισιτήριο σε Παγκόσμιο Συνέδριο με δασκάλους 23 Νομπελίστες! Δεν είναι και λίγο.
Όταν μάλιστα εκεί πας γιατί μελετάς αυτό το μυστηριώδες όργανο, τον εγκέφαλο, που σου δημιουργεί κινητικές δυσκολίες από τότε που γεννήθηκες και επιπλέον ζεις σε μια χώρα που μόλις τώρα μαθαίνει πώς να συμπεριφέρεται απέναντι στο διαφορετικό.
Η Αλεξάνδρα Τζιλιβάκη είναι φοιτήτρια στο 3ο έτος, του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης, προπτυχιακή ερευνήτρια του ΙΤΕ, και αυτά είναι 2 από τα πιο μεγάλα της όνειρα που πραγματοποίησε.
Το τρίτο είναι η φοιτητική ζωή! «Να ζω μόνη μου, ανεξάρτητη, να κάνω πάρτι μέχρι τις 5 τα ξημερώματα για να γιορτάσω την επιτυχία μου, να ακούω τα παράπονα των γειτόνων για τη μουσική που παίζει κάπως δυνατά και να μην αγχώνομαι μήπως ξυπνήσουν οι γονείς μου.»
Την άλλη μέρα, βέβαια, και πάλι στο διάβασμα και στο πρόγραμμα της.
Οι επιτυχίες της δεν σταματούν εκεί.
Μόλις 500 νέοι επιστήμονες από όλο τον κόσμο και μόλις 5 Έλληνες επιλέχτηκαν για το Παγκόσμιο Συνέδριο «The Lindau Nobel Laureates Meeting» που θα διεξαχθεί στις 29 Ιουνίου με 4 Ιουλίου στη Γερμανία με θέμα Ιατρική και Φυσιολογία με ομιλητές 23 κατόχους Νόμπελ!
Είναι από τις νεαρότερες παρουσίες στο Συνέδριο και με την διάκριση της κάνει περήφανους την ίδια και τους καθηγητές της και προβάλλει με τις ικανότητες της το Πανεπιστημιακό Ίδρυμα της Κρήτης.
Η Επιστήμη, ο Θεός και τα όνειρα.
Μια ηρωίδα της ζωής, γεννημένη νικήτρια.
Μια δυναμική προσωπικότητα που θέτει στόχους και τους κατακτά, παρά τα εμπόδια.
Ή αλλιώς, ένας Homo Sapiens, που δικαιώνει την επίπονη και μακραίωνη ιστορία της εξέλιξης των δις και τρις και ίσως παραπάνω μικροσκοπικών κυττάρων που είναι συνολικά ο άνθρωπος.
«Αυτό, όμως, που θέλω να τονίσω -γιατί ο καθένας θα σκεφτόταν, ουάου, το κοριτσάκι στο καροτσάκι τα κατάφερε, είναι μια καλή φοιτήτρια, ναι, ναι προχωράει, αριστεύει από μικρή, ΟΧΙ, δεν είναι αυτό, ο στόχος μου δεν είναι αυτός, αυτό ήτανε και ο προβληματισμός μου για αυτή την συνέντευξη, ότι θέλω να αποδείξω κάτι άλλο, να αποδείξω ότι δεν είναι το καρότσι που το κάνει ξεχωριστό, αυτό είναι ένα δικό μου θέμα, είναι ένα θέμα των γονιών μου.»
«Δεν είναι αυτό, στη θέση τη δική μου και σε καλύτερη θέση ακόμα-προφανώς, η κορυφή είναι ψηλά- θα μπορούσε να είναι οποιοσδήποτε Έλληνας ερευνητής, ηλικίας 20 χρονών.»
«Απλά, στην Ελλάδα, υπάρχει αυτός ο φόβος ότι οι καιροί είναι δύσκολοι, ότι η Ελλάδα είναι σε κρίση, ότι όλα είναι στημένα, ότι ένα καλό μυαλό θα χαθεί ή αναγκαστικά θα φύγει απευθείας στο εξωτερικό, γιατί δεν μπορεί να κάνει τίποτα εδώ στην Ελλάδα, το οποίο είναι ένα ψέμα.»
«Ή υπάρχει η νοοτροπία του νεαρού Έλληνα, χωρίς να θέλω να κατηγορήσω, αυτός ο ωχαδελφισμός, ότι εντάξει, να πάρουμε ένα πτυχίο, να κάνουμε, μια δουλειά, ΟΧΙ, πιστεύω ότι ο κάθε άνθρωπος έχει μια κλίση κάπου.»
«Συνεπώς, μπορεί να φτάσει εκεί που ονειρεύεται.»
«Ούτε, ο οικονομικός λόγος, γιατί αν είσαι καλός θα πάρεις μια υποτροφία, όπως μπορεί ο καθένας να το κάνει.»
«Ας μην κουνάω τα πόδια μου, μετακινούμαι με το καρότσι, αυτή είναι η διαφορά.»
«Και κάθε τι που έχουμε και το θεωρούμε μειονέκτημα, για μένα απλά είναι μια ιδιαιτερότητα και τίποτα παραπάνω.»
«Γιατί αν ήμασταν και όλοι όμοιοι δε θα υπήρχε και νόημα στην κοινωνία μας.»
«Αυτό μας καθιστά ξεχωριστούς.»
«Αυτό το κάτι διαφορετικό που έχει ο καθένας, τα δικά σας μαλλιά είναι κόκκινα, τα δικά μου μαλλιά είναι καστανά, εντάξει, εγώ έχω και 4 ρόδες και προχωράω, ουσιαστικά αυτή είναι η διαφορά.»
«Τίποτα παραπάνω. Και μόνο αν το δούμε έτσι μπορούμε να προχωρήσουμε.»
«Η ζωή μας είναι ένας δρόμος, ο οποίος είναι , όμως μονόδρομος, μπορείς να προχωρήσεις μόνο μπροστά.»
«Μπορείς να προχωρήσεις μόνο μπροστά, δε μπορείς να πας πίσω.»
«Αλλά ούτε και να μείνεις στάσιμος. Οπότε, ουσιαστικά δεν έχεις άλλη επιλογή. Θα βρεις τρόπο να προχωρήσεις, αυτό είναι το μόνο σίγουρο.»
«Άρα, δεν έχει πισωγυρίσματα, δεν έχει φόβο, δεν έχει άγχος, έχει μόνο πάθος! Και ο Θεός ξέρει!»
Χρειάζεται κάπου να παίρνεις κουράγιο και η Αλεξάνδρα έχει βρει την πηγή.
«Βρίσκω κουράγιο στα όνειρα μου, αρνούμαι να πιστέψω, και δεν πρόκειται κανένας να με πείσει ότι πάνω στην γη υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος, που δεν έχει έστω και ένα.» 
«Το όνειρο δεν είναι κάτι απαραίτητα μεγάλο, θέλω να πάρω το βραβείο Νόμπελ, θέλω να γίνω βασίλισσα, θέλω να γίνω εκατομμυριούχος, τα όνειρα μπορεί να είναι και «μικρά» και δε σημαίνει ότι τα «μικρά» όνειρα είναι μικρά.» 
«Κάθε άνθρωπος έχει μέσα του κάτι που να τον καίει, αλλιώς δεν είναι άνθρωπος, αλλιώς δεν ζει.» 
«Μικρό, μεσαίο, ή μεγάλο αυτό μας οπλίζει και μας δίνει τη δύναμη και προχωράμε. Όταν σταματάει κάποιος σημαίνει ότι τον κυριεύει ο φόβος του.»
«Δεν θα τα καταφέρω, οπότε ας κάτσω εδώ που είμαι.» 
«Όταν, βέβαια, το όνειρο μας δεν είναι υγιές τότε πάμε σε άλλα μονοπάτια, και βλέπουμε τον εγωισμό και τις ίντριγκες.» 
«Επιπλέον, αν κάποιος στα όνειρα του έχει μόνο την ικανοποίηση τη δικιά του, τότε η χαρά είναι μισή.» 
«Εγώ προσφέρω εθελοντικά στη Στέγη Ανηλίκων.»
«Πιστεύω ότι αυτό είναι ένα αλισβερίσι δύναμης.» 
«Γιατί εγώ βοηθάω το Δημήτρη μου, το παιδάκι μου, το αγγελάκι μου, 4 ώρες την εβδομάδα, στα μαθήματα του, όμως η αγάπη που παίρνω και η δύναμη που παίρνω κάθε φορά που μου φτιάχνει μια ζωγραφιά, δεν υπάρχουν λόγια να την εκφράσω.» 
«Με οργίζει όταν ακούω από πολλούς, έχω πολλά προβλήματα και δε μπορώ να προσφέρω, αυτό είναι ένα σχήμα οξύμωρο, διότι αν δεν βοηθήσεις εσύ που έχεις πρόβλημα κινητικό, ψυχολογικό, οικονομικό, οτιδήποτε, αν δεν βοηθήσεις εσύ που έχεις ανάγκη από βοήθεια, είτε οικονομική, είτε ψυχική, είτε πνευματική, είτε πρακτική, που ξέρεις πως είναι να έχεις ανάγκη από βοήθεια, τότε ποιος θα το κάνει;» 
«Αυτός που είναι βολεμένος; Δε θα μπει στην διαδικασία να το κάνει γιατί δεν έχει το συναίσθημα.»
Τα όνειρα για το μέλλον: «Να μου επιτρέψουν τα αγαπημένα μου νευρικά κύτταρα και ο αγαπημένος μου εγκέφαλος, που τόσο πολύ με εξιτάρει, να μου δώσουν το δικαίωμα να τα σκαλίσω λίγο παραπάνω, αν ο Θεός το επιτρέψει φυσικά και αν και οι δικές μου ικανότητες είναι αρκετές και επίσης, στην εφηβεία μου, είχα και εγώ ένα όνειρο ουτοπικό, αλλά κάθε πράξη είναι ουτοπία στην αρχή, να βοηθήσω και τους άλλους, δε θα σας πω περισσότερα ... Αυτά, αν το επιτρέψει ο Θεός, έτσι;»
Έτσι, Αλεξάνδρα, και μακάρι κάποτε να λύσεις όλα τα μυστήρια του εγκεφάλου και, κυρίως, αυτή τη μαγική ικανότητα κάποιων εγκεφάλων, όπως ο δικός σου, να μεταδίδουν φως.

Πηγή: www.newsitamea.gr


Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΩΝ ΒΡΑΧΩΝ

Καλησπερα φιλοι μου, Επαναστατες της Καλοσυνης!

Σημερα, θα σας παρουσιασω μια πολυ συγκινητικη ιστορια, την ιστορια του Don Ritchie, γνωστου και ως "ο αγγελος των βραχων". Ομολογω πως δεν ειχα ιδεα για την υπαρξη του κια ξαφνιαστηκα πολυ ευχαριστα διαβαζοντας το παρακατω αρθρο στο χαμομηλακι:


Για σχεδόν 50 χρόνια, ο Don Ritchie έσωζε τις ζωές ανθρώπων
που ήταν στα πρόθυρα της αυτοκτονίας.


Κατά τη διάρκεια της ζωής του, κατάφερε να σταματήσει 160 άτομα που ήθελαν να βάλουν τέρμα στη ζωή τους πέφτοντας από το πιο διάσημο σημείο αυτοκτονίας της Αυστραλίας -έναν βράχο που ονομάζεται «Gap»- με μόνο λίγη κουβέντα και ένα χαμόγελο.
Αν και πέθανε μερικά χρόνια πριν στην ηλικία των 85, οι ντόποιοι εξακολουθούν να τον θυμούνται στοργικά ως τον «Άγγελο των βράχων».
Ο Ritchie σκόπιμα επέλεξε να ζήσει ακριβώς απέναντι από το δρόμο του Gap, γιατί όπρως έλεγε μόνο έτσι θα μπορούσε να συνεχίσει να σώζει ζωές.
«Θα ξυπνάω κάθε πρωί και θα κοιτάζω έξω από το παράθυρο και αν κάποιος στέκεται πολύ κοντά στον γκρεμό θα τρέξω…», έλεγε.

Συνήθως μερικές μόνο λέξεις του τύπου «μπορώ μήπως να κάνω κάτι για να σας βοηθήσω» και ένα χαμόγελο ήταν αρκετά… Επίσης καλούσε πολλούς στο σπίτι του για καφέ και κουβεντούλα και κάπως έτσι έσωσε πολύ κόσμο από το θάνατο.
Κανάλια τηλεοπτικά και έντυπα έχουν κάνει πολλές αναφορές στο πρόσωπό του ενώ και ο ίδιος συχνά-πυκνά εμφανιζόταν σε συνεντεύξεις και σταθμούς. Το 2006 του απονεμήθηκε το Μετάλλιο του Τάγματος της Αυστραλίας για την προσφορά του αυτή. Πέθανε το 2012.

Ποσο χρειαζομαστε τετοιους ανθρωπους! Ποσο αναγκη εχουμε να υπαρχουν και να μαθαινουμε απο αυτους τι σημαινει αγαπη! Καλα να ειναι οπου κι αν βρισκεται η ψυχη του!

Πεταλουδισια, επαναστατικα φιλια!

 

Τρίτη 12 Αυγούστου 2014

ΕΝΑ ΧΑΡΤΟΜΑΝΤΗΛΟ ΣΤΟ ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ...

Αντιγραφω απο το μπλογκ Τexnis Stories της Φλωρας της δικη της ιστορια καλοσυνης σαν συμμετοχη της στην Επαναστασης της Καλοσυνης στην Πραξη:


Μπορεί κανείς να γίνει αποδέκτης καλοσύνης πολλές φορές στη ζωή του.
Λίγες όμως απ' αυτές είναι ειλικρινείς, χωρίς δεύτερες σκέψεις στο πίσω μέρος του μυαλού,
χωρίς απώτερο σκοπό, χωρίς σκοπιμότητα.
Το γεγονός που θα σας διηγηθώ, εκτυλίχθηκε μέσα σ' ένα Κυριακάτικο δρομολόγιο μισο-άδειου λεωφορείου γύρω στις 10 το πρωί.
Μια γυναίκα γύρω στα πενήντα, εμφανώς ταλαιπωρημένη, καθόταν στο προτελευταίο κάθισμα στο πίσω μέρος του λεωφορείου, είχε σκύψει και είχε ακουμπήσει το κεφάλι της πάνω στο παράθυρο, προφανώς για να μην κοιτάζουν οι υπόλοιποι επιβάτες τα μάτια της, που ήταν πρησμένα απ' το κλάμα και έτρεχαν ασταμάτητα. Ένα βουβό κλάμα που οι αιτίες που το προκάλεσαν φαινόταν να έχουν πολύ βαθιές ρίζες και οι λυγμοί που τράνταζαν το στήθος της, έδειχναν πως ο πόνος της ήταν μεγάλος.
Ένα κορίτσι γύρω στα είκοσι μπήκε μετά από τρεις στάσεις και κάθισε απέναντί της και διαγώνια στο τελευταίο κάθισμα. Παρατηρούσε την γυναίκα διακριτικά για αρκετή ώρα και δεν μιλούσε.
Το κορίτσι έδειχνε ανήσυχο. Δεν άντεξε, πήγε και κάθισε  στην άδεια θέση δίπλα στην γυναίκα. Άνοιξε την τσάντα του, έβγαλε ένα χαρτομάντιλο και άπλωσε το χέρι του στην κλαμένη γυναίκα και της το πρόσφερε.
Η γυναίκα το πήρε και ψέλλισε μέσα από λυγμούς " ευχαριστώ " κοιτάζοντας κατάματα το κορίτσι που της χαμογελούσε μ' ένα πλατύ χαμόγελο συμπαράστασης. 
-"Μην κλαίτε, μην στεναχωριέστε", είπε το κορίτσι. " Ότι κι αν έχετε, μπορούμε αν θέλετε να το συζητήσουμε. Δεν μπορεί, θα υπάρχει λύση."
-"Σ΄ευχαριστώ πολύ", είπε πάλι η γυναίκα χωρίς να βγαίνει η φωνή της απ' τους λυγμούς.
-"Στην επόμενη στάση θα κατέβω και υπάρχει ένα καφέ να καθίσουμε, αν θέλετε, να συζητήσουμε", πρότεινε το κορίτσι στη γυναίκα, απλώνοντας ταυτόχρονα το χέρι του και ακουμπώντας το στον ώμο της για να σταθεί επάνω του μήπως σταματήσει το τράνταγμα του λυγμού της. 
Η γυναίκα, με τα μάτια να τρέχουν σαν βρύσες, κάρφωσε τα κατακόκκινα μάτια της πάνω στα μάτια του κοριτσιού, χωρίς να μιλάει. 
Το κορίτσι σηκώθηκε όρθιο για να κατέβει στην επόμενη στάση και την παρότρυνε πάλι να πιουν τον καφέ που θα έκανε τον πόνο της γυναίκας πιο ελαφρύ. 
-"Σ΄ευχαριστώ κορίτσι μου για όλα, για το χαρτομάντιλο, για τα παρηγορητικά σου λόγια, για τον καφέ που δεν θα πιούμε... " είπε η γυναίκα κι έσφιξε για λίγο την παλάμη του ξένου κοριτσιού.
Το κορίτσι της ευχήθηκε να πάνε όλα καλά και κατέβηκε στην επόμενη στάση. 
Στάθηκε στο πεζοδρόμιο και κοίταζε τη γυναίκα  μέσα στα μάτια κουνώντας της το χέρι καθώς ξεμάκρυνε το λεωφορείο. 
Η γυναίκα, μέσα απ' το λεωφορείο, με μικρές κινήσεις του χεριού ανταπέδιδε το χαιρετισμό και τα χείλη της σχημάτιζαν το "ευχαριστώ" χωρίς  όμως να ακούγονται. 
Το λεωφορείο συνέχισε την πορεία του. 
Η γυναίκα σκούπισε τα δάκρυά της για τελευταία φορά, κι έπειτα σταμάτησε να κλαίει. 
Καμιά φορά ένα χαρτομάντιλο και μια πρόταση για έναν καφέ, που δεν έμελλε να τον πιουν ποτέ δυο άνθρωποι μαζί, αρκεί για να κλείσει μια στρόφιγγα  δακρύων. 
Ένας πόνος μπορεί να απαλύνει με ένα ζεστό χαμόγελο και ένα άγγιγμα στον ώμο... και μάλιστα από ένα ξένο κορίτσι.
Κάποιες φορές, κάποιος άγγελος απλώνει τις φτερούγες του για να αγκαλιάσει έναν πονεμένο, μέσα από έναν άνθρωπο και δίνει δύναμη με λίγα μόνο λόγια. 
Αρκετοί ήταν μέσα σ' εκείνο το λεωφορείο. Κάποιοι δεν είδαν τίποτα. Κάποιοι είδαν και αδιαφόρησαν και κάποιοι άλλοι πέθαιναν από περιέργεια να μάθουν τι συμβαίνει, χωρίς όμως να νοιάζονται στην ουσία.
Ένα  κορίτσι έκανε την επανάσταση της καλοσύνης  πράξη με μοναδικό όπλο την ευαίσθητη ψυχή του κι ένα χαρτομάντιλο.

Τετάρτη 30 Ιουλίου 2014

ΚΑΛΟΣΥΝΗ ΠΟΛΛΩΝ ...ΡΙΧΤΕΡ!

Αντιγραφω απο το μπλογκ Μια Καλημερα! Ειναι η συμμετοχη της φιλης Ελενας Λ. στο Project "Η επανασταση της καλοσυνης στην πραξη"

Η δική μου ιστορία έχει να κάνει με κάτι που έχει μείνει χαραγμένο στην μνήμη μου και δεν θα το ξεχάσω ποτέ!!

Ιούνιος 1995,  μόλις έχω γυρίσει από ένα ξενύχτι και έχω κάτσει στο κρεβάτι, 3.15 το πρωί!
Ξαφνικά αρχίζει να κουνιέται το σύμπαν.
Ωπα λέω, σεισμός είναι ή τα ξίδια που ήπιαμε!!
Βγαίνω έξω από το σπίτι μαζί με την αδερφή μου και βέβαια πάρα πολύς κόσμος και κοιτάμε γύρω μας σαν χαμένοι.
Πρωτόγνωρο συναίσθημα γιατί δεν είχα ξαναζήσει κάτι τόσο μεγάλο.
Δεν είχαμε συνειδητοποιήσει τι είχε γίνει όταν ανοίξαμε το πρωί την τηλεόραση και αντικρίσαμε τον χαμό που είχε γίνει!
6,1 ρίχτερ 16 Ελληνες και 10 Γάλλοι τα θύματα και πολλές καταστροφές! 

Τα θύματα ήταν αποτέλεσμα της κατάρρευσης μια πολυκατοικίας και του ξενοδοχείου Ελίκη στο κέντρο της πόλης του Αιγίου.
Μέσα στην πολυκατοικία και ο μικρός τότε Ανδρέας Μπογδάνος.
Αγωνιούσαμε όλοι αν θα τα καταφέρει, αν θα καταφέρουν να τον βγάλουν σώο!
Οι άνθρωποι που προσπαθούσαν να σώσουν τους ανθρώπους που είχαν θαφτεί κάτω από τσιμέντο και σίδερα, έκαναν υπεράνθρωπες προσπάθειες για να σώσουν όσους μπορούσαν.
Πόσο τραγικό θα είναι να ακούς ανθρώπους να σου φωνάζουν, ανθρώπους θαμμένους στην κυριολεξία και να μην μπορείς να τους φτάσεις.
Με αγωνία να σκάβεις με ότι εργαλείο βρεις, με τα χέρια, με φτυάρια, ο ιδρώτας από το άγχος και την αγωνία να τρέχει στα μάτια σου και εσύ να προσπαθείς να τους φτάσεις, όσο πιο γρήγορα μπορείς, γιατί και τα λεπτά έχουν σημασία!!
"Βγες έξω" να σου φωνάζουν και εσύ να μην θες να τα παρατήσεις!
Έχεις μπει μέσα με φοβερό κουράγιο, με φοβερούς μετασεισμούς, χωρίς κράνος, με το ζόρι ανασαίνεις.
Πως να παρατήσεις μια ανθρώπινη ζωή και μάλιστα ενός παιδιού για να βγεις να ξεκουραστείς και να πάρεις ανάσα!
Και η ανάσα του παιδιού;
Ακόμα και ο Θεός εκείνη την ώρα σου δίνει υπεράνθρωπη δύναμη, να κρατηθείς και να κρατήσεις την ζωή αυτού του παιδιού μαζί σου.
Παναγιώτης Νίκας, 21 ώρες μετά, με τον μικρό Αντρέα και τις ευχές και τα κλάματα όλου του κόσμου στα πόδια του!

Δεν τα παράτησε και δεν τον παράτησε και ο μικρός και δεν τους παράτησε και ο Θεός!!
Όλη η χώρα κάνει τον σταυρό της και εύχεται να είναι καλά και οι δύο!
Χάθηκαν 26 άνθρωποι αλλά ο Παναγιώτης Νίκας μας χάρισε την ζωή του Αντρέα!
Την ελπίδα!!
Πριν από τρία χρόνια έφυγε από την ζωή αλλά ο "μικρός" Αντρέας και πολύς κόσμος θα τον θυμάται για πάντα για την αυτοθυσία του και το πείσμα του!

Δεν έχω τίποτα άλλο να πω, απλά ότι δεν θα το ξεχάσω ποτέ και όταν καμιά φορά είμαι κουρασμένη και με παίρνει από κάτω, όπως όλο τον κόσμο, τον φέρνω στην μνήμη μου να παλεύει για την ανάσα του Αντρέα και ξυπνάω!
Ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας!
Ας παλέψουμε αξίζει τον κόπο!